Bir Tek Kendisi

Aslında her şey o kadar basit ki. Kafamızda büyütüyoruz, büyütüyoruz... Sonra bunlara kendimizi inandırmış oluyoruz. Yaydığımız enerjiyle paralel giden bir akış var. Bunu da pek çoğumuz bildiği halde, akışa teslim olmayı asla beceremiyoruz. İnandığımız şeyler yaşadıklarımıza dönüşüveriyor ama bilmiyoruz.

Sığınılacak bir kuytudan öte, kendisidir tek. Bir tek kendisi. Bırakılacak bir tek kendisidir boşluğa.

Bu dizelerdeki gibi mutlak bir ‘olması gereken’ var. Sadece kendi düşüncelerinle yön verebildiğin ‘senin’ olan tek bir yaşam var. Basitliğe güvenebilirsen; korku, nefret, hırs, öfke gibi düşük enerjilerden uzak durabilmek de sana kalmış. Hayatı bile bile lades diyerek karma-şıklaştıran da kendinsin. Yönünü, yolunu bulamayan bir poşetsen rüzgâr sahibin olur ve gideceğin, duracağın her durağa karar verir.

Şöyle bir durabilsen, dinleyebilsen kendini aynanda yansıyacak görmek istediklerin. Hayata yavru bir kediymiş gibi yaklaşırsan o da sana ürkmeden yaklaşacaktır. Zamanla güvenecektir, sunduğun açık yürekliliği sevgiyle karşılayacaktır. Öyle ki evrende unutulan, gizlenen tek bir şey bile yoktur. Anlamlar ve anlar vardır. Tabi anlamlandırabilir ve geçmişin dersleri geleceğin umuduyla ‘anda’ kalabilirsen.

İstemek, seçimlerle bir harmoni içindedir. Önce seçersin sonra o istediğine dönüşür. Seçmeyi istediğin şeylere dikkat et, çünkü gerçekleşebilirler. Al-ver dengesiyle çalışan hayat istemeni beklerken, sen gerçekleşeceğine inanmadığın için susturursun düşüncelerini. Bir tek söz beklenir durur, tek bir inanç eksiktir.

O yüzden özenle seçilmiş kahve çekirdekleriyle istediğin aromalı kahveyi elde edebilirsin. :) Her sabah kurduğun tek bir cümle tüm gününü değiştirebilir. Günler yıllarını, yıllarsa ömrünü oluşturur. Bugün yarındır. Hayat bekleyeni bekletir, yarınların onlara gitmezsen sana gelmeyecektir.